Wednesday, April 24, 2013

กำไรของชีวิตช่วงหนึ่ง(ตอนที่3)


กำไรของชีวิตช่วงหนึ่ง(ตอนที่3)

    ความเดิมจากตอนที่1
           ออนทัวร์นครหลวงเวียงจันทน์(ทริปพิเศษ)พิเศษสำหรับวันนี้...รางวัลของชีวิต(กำไร)เอาทริปท่องเที่ยวและออนทัวร์นครหลวงเวียงจันทน์ ที่ได้เดินทางไปท่องเที่ยวตามสถานที่ท่องเที่ยวต่างไม่ว่าจะเป็นทั้งในประเทศและตางประเทศวันนี้..จะมาเขียนเรื่องไปเที่ยวที่ไหนดีหนอ...เอานี้ดีกว่าเน่าะ  สปป.ลาว


  หลังจากตอนที่แล้วกับการเดินที่สุดแสนจะสนุกสนานและได้ลุ้นตลอดทาง...โชเฟอร์คนหล่อ

ของเราก็พาคนทั้งคณะมาถึง''ภูคูน''


โดยสวัสดิภาพครบอาการ32ทุกประการ..หลังจากเหตุการเมื่อตอนขึ้นเขามาได้หักหลบรถทัวย์ไปหนึ่งคัน(บนเขาข้างบนมีทางขึ้นหรอ) เพราะหาที่หลบเกือบไม่ได้ยกมือไหว้รอหาพ่อแก้วแม่แก้วกันระงมรถเลย...ได้พักผ่อนถ่ายรูปกันพอสมควรหลังจากนั้นเป้าหมายต่อไปคือ เมืองหลวงพระบาง


เมือทางภาคเหนือของ สปป.ลาว เมืองมรดกโลก  จะสวยงามหรือน่าเที่ยวแค่ไหน  หรือใครจะมีเรื่องระทมทุกข์อาบคราบน้ำตายังไง..ตามกันต่อล่ะกันครับ.........ล้อหมุ่นออกเดินทางจากภูคูนมุ่งหน้าสูเมืองหลวงพระบาง..ผมว่าน่ะหลายๆคนคงเคยไปเที่ยวกันมาบางแล้ว..ส่วนผมผู้เขียนนี้เป็นครั้งแรกที่ได้เดินทางไปไปกำไรชีวิตครั้งหนึ่ง..บ่ายแก่ๆรถตู้คันงามก็พาคณะทัวย์มาถึงเมืองหลวงพระบางด้วยความเหนื่อยหล้าและออนเพลียจากการเดินทางและการลุ้นระทึกตลอดเส้นทางที่เส้นทางวกวนบนเขาสวนข้างล่างเป็นเหวลึก...(ถ้าตกลงไปคงไม่เหลือ) เลยขอไกด์คนหล่อขอเข้าโรงแรมที่พักก่อน..โรงแรมที่พักชื่อโรงแรมไหโศก ไม่แน่ใจชื่อโรงแรมแต่ออกเสียงยังงี้จริงๆทางไกด์อนุญาติให้อยู่ในห้อได้คนล่ะ1.30ชั่วโมงเพราะมีทั่วช่วงหัวค่ำที่ตลาดมืด..ที่ขึ้นชื่อของหลวงพระบาง ว่าแล้วก็พักผ่อนครับ.....18.00น เป่ะ
ไกด์คนหล่อก็มาเคาะที่ล่ะห้องอย่างสุภาพ....ห้องแรกเงียบ..ประตูล็อก...ห้องที่2เงียบประตูห้องล็อกห้องที่ 3-4-5เงียบและประตูล็อก เหลือห้องสุดท้ายนั้นคือห้องๆห้องของใครดีหว่า..ไม่บอกชื่อล่ะกันเดียวจะต้องตอบคำถามกันมากไปกว่าที่จะเป็น......ด้วยเหตุที่ทุกคนที่ไปในทัวย์ครั้งนี้มารวมตัวกันที่ห้องด้วยเหตุผลที่สะสมความแค้นกันมาตั่งแต่เมืองวังเวียงเมื่อคืน(เล่นไพ่)เสียเงินเลยเกิดการแก้แค้นกันขึ้น(นั้นแหละที่เค้าบอกว่าการพนันคือบ่อเกิดของความชิบหาย)หลังจากที่ไกด์คนหล่อมาตามเรียบร้อยวงเลยต้องแยกย้ายกันไปเตรียมตัวเพื่อไปตะเวนหาอะไรทานและไปช๊อปกันต่อที่ตลาดมืด...มีทริปพิเศษเกิดขึ้นคือหลังจากไปถึงร้านอาหารร้านหนึ่งที่แคมคาน(ริมฝั่งแม่น้ำคาน)
ด้วยสายตาที่ไม่อยู่สุขและเป็นคนชอบถ่ายรูปตาก็มองไปเรื่อยมือก็กดซัตเตอร์ไปด้วยแบบไม่ได้คิดอะไร..ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้น..หลังจากทานอาหารค่ำเรียบร้อย..ไกด์คนหล่อมาบอกว่าได้เวลาไปช๊อปกันแล้ว(ทำยังกับในก๊วนมีสาวๆมาด้วย)ก็ไปขึ้นรถแล้วไปซ๊อปกันเลย....เมื่อถึงตลาดมือ.


.คนก็เยอะพอสมควรแสดงว่าดังจริง(ฮิตเป็นที่นิยม)ในใจไม่ได้คิดอะไรมากเพราะถ้าไม่ซื้อก็ไม่มีใครว่าอะไรเดินถ่ายรูปไปเรื่อยเพื่อรอเวลากลับที่พัก.........จน2200นไกด์มาตามบอกไปนั่งกินลมชมวิวต่อที่'แคมคาน'จุดเริ่มต้นของอะไรบางเริ่มขึ้นแล้วและจุดจบของอะไรบางอย่างก็เริ่มขึ้นเหมือนกัน......มาถึงแคมคานหาร้านที่จะนั่งชมวิมจิปเครื่องดืมเย็นเพื่อรอเวลากลับที่พัก(คิดครั้งที่2)นั่งคุยกันไปจิปกันไปสวนผูเขียนก็นั่งมองรูปในกล้องไปเรื่อยๆเพื่อหาดูว่ารูปไหนเสียมืดไปอะไรประมานนี้จะได้ลบนั่งทำนั่งกดไปเรื่อยๆจนสายตามาสดุดรูปหนึ่งก็มานั่งคิดรูปนี้ถ่ายตอนไหนคิดยังไงก็คิดไม่แต่ที่ออกแทนกลับเป็นน้ำตาที่ไหลซึมที่ขอบตาอย่างไม่ได้ตั่งใจ...(คืนนี้เบียร์อร่อยเป็นพิเศษ)ในรูปมีหญิงสาวนางหนึ่งและชายหนุ่มนั่งทานข้าวกันอยู่อย่างมีความสุขแสดงออกถึงการมีความรักต่อกันและความสัมพันธ์(แล้วกูล่ะคิดในใจ)http://youtu.be/fwKEAzXyvB4 อีกสักเพลง เอ้าล่ะได้เวลาไกด์มาตามแต่ผู้เขียนไม่รู้สึกตัวแล้วจำได้ว่าตื่นเช้ายังถามเพื่อนที่นอนห้องเดียวกันว่ากลับมาได้ไงแล้วก็กี่โมงล่ะ....คำตอบคือเมื่อคืนแบกพี่กลับมาขึ้นรถแทบม่ะไหวเลย..อิอิอิอิตอตนี้07.30น.รอรถมารับเพื่อไปเที่ยวกันต่อ...พอไกด์คนหล่อมาถึงก็ตามๆทุกห้องเช่นเคยจนถึงห้องผู้เขียนแล้วถามว่าไหวเปล่าจะไปกันต่อไหวมั้ย....คำตอบไปกันต่ออยู่แล้ว...อกหักน่ะเรื่องเล็กแต่(สาวๆ)อกเล็กน่ะเรื่องใหญ่
หลังจากนั้นก็ออกไปหาข้าวกันกันทั้งก๊วนอาหารเช้าวันนี้คือ ข้าวซอย หลวงพระบาง ลืมเอากล้องลงจากรถ(ไม่มีอารมย์จับกล้อง)ขอบอกว่าอร่อยมากจะว่าเหมือนข้าวเปียกเส้นก็อใช่จะว่าคล้ายเฝอก็ไม่แปลกเพราะมันคล้ายกัน..ตืนเช้าอยากดื่มน้ำมะพร้าวมากๆเลยสั่งน้ำมะเปล่า น้องๆที่ร้านเดินเข้ามาถามว่าน้ำมะพร้าวเป็นจอกไม่มีมีแต่แบบนั้นได้เปล่า..มองตามมือล่ะก็ต้อง ตกลงน้องเค้ายเลยจัดการมาจนครบ...หลังจากจัดการข้าซอยจนอิ่มหน่ำดีแล้วสถานที่ท่องเที่ยวต่างก็ตามรูป





ล่ะกันน่ะครับตัดบทมาที่ก่อนเดินทางกลับต้องหาซื้อของฝากมีหลายอย่างแต่ที่ผู้เขียนหิ้วกลับมากหน่อยก็คือ แจ๋วบอง หลวงพระบาง ไคลแผ่น ขนมขี้แมว(ชื่อนี้หรือเปล่า)และก็คราบน้ำตาจากหลวงพระบางอย่างเจ็บช้ำสุดๆฝากลิ้งเพลงไว้ลิ้งหนึ่งล่ะกันhttp://youtu.be/ZugTtK3NHbA เพราะมากชอบเลยเอามาฝาก........... purse  มอบให้ทีมงานที่ไปหลวงพระบางด้วยกันและทุกคนครับ



                                                                                                                                 ดีเจป๊อด 95.50-103.30MHz.
                                               
                                                                                                                                              

จบแล้วครับทริปพิเศษทัวร์หลวงพระบางรวมเวลา5วัน4คืนเดินทางกลับบ้านปลอดภัยครับเจอกันทริปหน้า หนองคาย-มุกดาหาร+นครพนม+ช่องเม็ค+ปากเซ+สวรรค์นเขต ครับมันมากๆ.....

No comments:

Post a Comment