กำไรของชีวิตช่วงหนึ่ง(ตอนที่2)
ออนทัวร์นครหลวงเวียงจันทน์(ทริปพิเศษ)พิเศษสำหรับวันนี้...รางวัลของชีวิต(กำไร)ที่ได้เดินทางไปท่องเที่ยวตามสถานที่ท่องเที่ยวต่างไม่ว่าจะเป็นทั้งในประเทศและต่างประเทศวันนี้..จะมาเขียนเรื่องไปเที่ยวที่ไหนดีหนอ...เอานี้ดีกว่าเนาะ สปป.ลาว เพราะไปบ่อยมากเริ่มที่ไหนดีละ...ต่อจากบทความที่แล้วและแล้วโอกาสของเป็นของเราอีกครั้งหนึ่งรับคำสั่งจากเจ้านายว่าให้เดินทางไปนครหลวงเวียงจันทน์..อีกแล้วครับท่าน..วันที่รอคอยมาถึงมีการเปลี่ยนแพลนเล็กน้อยครั้งนี้ไม่ใช่ออนทัวร์เหมือนทุกครั้งๆนี้คือการเดินทางเพื่อไปหัวเมืองที่สำคัญอีกเมืองหนึ่งของ
สปป.ลาว นั้นคือเมืองหลวงพระบาง (ตั้งอยู่ทางภาคเหนือของ สปป.ลาว)โอกาสครั้งหนึ่งในชีวิตที่ได้เดินทางไปเที่ยวพักผ่อน
(โบนัสหลังสงกรานต์)โดยคนนี้
เพราะช่วงเทศกาลสงกรานต์ไม่ได้หยุดทำงานตลอดเลยมีโบนัสให้พนักง่านจำนวน9คนไปเที่ยวเมืองหลวงพระบางครั้งนี้รู้สึกว่าทุกคนพร้อมกว่ารอบก่อนเพราะก่อนออกเดินทาง9วันได้เตรียมตัวกันพร้อมแล้วนั้นคือไปทำพาสปอตกันทุกคน
จำไว้ว่าน่ะครับเวลาไปต่างแขวงนอกจากนครหลวงเวียงจันทน์จะต้องใช้พาสปอท อย่างเดียว
ใบผ่านแดนชั่วคราวใช้ไม่ได้... วันเวลาที่หลายๆคนรอคอยมาถึงจำได้ว่าวันนั้นเตรียมตัวกันตั้งแต่07.00น
เพื่อข้ามไปนครหลวงเวียงจันทน์โดยไกด์ในทริปนี้ก็คนเดิม อ้าย Jacky นั้นเองเอารถตู้ยี่ห้อฮุนได
มารับที่สถานี
09.00น.ล้อเริ่มหมุนมุ่งหน้าสู่นครหลวงเวียงจันทร์พอถึงสะพานมิตรภาพดำเนินการเรื่องเอกสารเสร็จถึงเวลาข้ามสะพานไปนครหลวงเวียงจันกันเลย...ข้ามฝั่งมาได้ก็จัดการเอกสารเรียบร้อยก็ขอตัวช๊อปปิ้งเล็กน้อยเพื่อซื้อของใช้ที่อยากได้ที่
ดิวตี้ฟรี เขียนถูกหรือเปล่าไม่แน่ใจเอาเป็นว่าหลังจากซื้อของเสร็จปาเข้าไป13.30น.กลับขึ้นรถเดินทางกันต่อเข้าถึงนครหลวงเวียงจันได้ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงดีมาพักที่บ้านพักของเจ้านาย20นาทีเพื่อเอาของว่างั้น(เดียวจะว่าเมื่อไรจะไปซะทีวะ)..เอาของเรียบร้อย..จุดหมายต่อไปของการเดินทาง
ทริป นี้คือตลาดจีนซานเจี่ยง ก็ยังอยู่ใน นครหลวงเวียงจันทน์ อยู่ดี..แวะซื้อย้ำที่นี้เพราะอร่อยมากของบอกแน่ะนำเลยมีหลายเจ้าแต่เจ้าที่ซื้อกินประจำเลยคือเจ้าที่เป็นร้านสองผัวเมียอยู่ข้างทางเข้าตรงข้ามร้านขายโทรศัพท์ใครได้ไปอย่าลืมแวะอุดหนุนนะละจะลืมไม่ลงได้ของกินเรียบร้อย..การเดินทางได้จริงๆได้เริ่มต้นขึ้นนะบัด Now การเดินทางตามถนนสายเหนือมุ่งสู่เมือหลวงพระเริ่มต้น ณ.เวลา15.30น
การพจนภัยครั้งสำคัญที่สุดในชีวิตทั้งเหนื่อยทั้งสนุกแรกๆนะแต่ปิดท้ายด้วยคราบน้ำตายังๆอย่าคิดไปไกลขนาดนั้น....กับการเดินทาง
ทริป นี้กว่าจะถึง
หลวงพระบางด้วยรถส่วนตัวที่ระยะทาง300กว่ากิโลเมตรใช้เวลา1วัน1คืนกับอีก4ชั่วโมงด้วยเหตุผลหลายๆอย่างกับช่วงเวลาที่ออกเดินทางที่ว่า
ออกจากนครหลวงเวียงจันทน์จนบ่ายๆกว่ามุ่งหน้าไปเรื่อยๆตามทางหลวงสายเหนือ..จน 20.50น.ต้องแวะพักค้างคืนที่
วังเวียง1คืนเพื่อความปลอดภัยตามที่คนขับบอกนะ คืนนี้เลยต้องพักที่
วังเวียง1คืนอย่างที่ขัดไม่ได้
หลังจากที่เข้าที่พักเรียบร้องยังไม่ได้สังเกตุสิ่งรอบตัวมากมายเพราะต้องรีบไปกินข้าวเย็นกับคนอื่นๆที่ร้าน
ในเมืองวังเวียง
..หลังจากทานอารหารเรียบร้อยขอบอกว่าลืมเอากล้องไปด้วยเลยไม่มีรูปที่ร้านอาหารมาให้ดู
เอาเป็นว่าอาหารทุกอย่างอร่อยที่สุดเลยเมนู เหมือน กินที่เมืองไทยมากๆทานอารเสร็จเรียบร้อยก็ออกเดินตะเวนในตัวเมืองสักพัก(เริ่มไม่สนุก)
เพราะลืมเอากล้องไปด้วย กลับห้องพักดีกว่าอะไรประมาณนี้
นอนหลับฝันดีทุกคน........07.00น
โดนปลุกจากเพื่อนรุ่นน้องที่นอนห้องเดียวกันเสี่ยงตื่นเต็น
(นิดๆ)
ผมก็เลยจำเป็นต้องตื่นจากที่นอน(ขอบอกว่ามันคุ้มที่ยอมตื่น)ถามน้องๆว่าอะไรมันไม่ยอมบอกแต่มันชี้มือออกไปทางประตูด้านหลังโรงแรมที่พักล่ะบอกว่าแบบนี้หรือเปล่าที่พี่อยากได้ไปเขียนหนังสือ....ขอบอกว่ามันสุดยอดมากเลย
ดูรูปเองนะไม่มีคำบรรยายใดๆหลังจากเก็บรูปชุด
นี้แล้วก็ต้องไปเตรียมตัวออกเดินทางมุ่งหน้าสู่เป้าหมายต่อไปนั้นคือเมืองกาสี
พักกินข้าวเช้าที่ กาสี ประมานหนึ่งชัวโมง
จัดการเรียบร้อยก็ออกเดินทางต่อมุ่งหน้าสู่ภูคูน
จุดชมวิวบนเขาที่สวยที่สุดเลยก็ว่าได้
ดูรูปน่ะครับ....ตอน2คงเอาไว้แค่นี้ก่อนดึกล่ะ เจอกันตอน3
น่าจะถึงหลวงพระบางน่ะ ตอนที่2ไม่แปลเป็นภาษา ต่างประเทศน่ะครับเพราะมันเสี่ยงถ้าแปลผิดความรู้ยิ่งน้อยๆอยู่ครับขอบคุณที่ติดตามครับ
Dj.ป๊อด 95.50-103.30 MHz.
No comments:
Post a Comment